در خصوص مطلب پرستو به واسطه اهمیت موضوع نکات زیر را قابل تامل و دقت می دونم :
1- اندیشه درباره مرگ بدون در نظر گرفتن مبحث معاد به معنای جزای اعمال بی نتیجه است .
2- منظور نویسنده از مرگ در مطلب پرستو به معنای معاد آورده شده است چه اینکه از مطلب « مزرعه ، زارع و مزروع » نیز همین بر می آید .
3- به نظر نگارنده مهمترین موضوع پس از اعتقاد به «مبدا» که همان توحید است مهمترین و تنها ترین موضوع سازنده در اجتماع و انسانها همان بحث « معاد » می باشد و معاد به معنای تضمین اعتقاد به مبدأ می باشد زیرا اعتقاد به مبدأ بدون اعتقاد به معاد ارزشی ندارد و الزام آفرین و سازنده نمی باشد . در آیات قران کریم نیز داریم که از مشرکان وقتی سوال شود این هستی خالقش کیست ؟ آنها در جواب خواهند گفت : خدا . ولی آنها به معاد و حیات پس از مرگ اعتقادی نداشتند و زنده شدن پس از تبدیل به خاک شدن را انکار می کردند .
4- به نظر این حقیر مهمترین عامل سازنده فرد و افراد در اجتماع فقط و فقط معرفت به معنای شناخت ، به معنای علم می باشد ، زیرا اوست که بنای توحید ، معاد و عشق و ... را تشکیل می دهد . ولی بحث معاد به فراخور حال افراد و وضعیت اجتماع بیان شده است و کلمه« اساسی ترین » ناظر به این موضوع می باشد .
5- اینجانب قائل به این موضوع هستم که هر که دنیا ندارد عقبی نیز نخواهد داشت و عقبی منهای دنیا بی معنی و قابل قبول نیست .
6- جای جای معارف حقه الاهیه پر از مفاهیمی است که توجه انسان را به زیبایی های خلقت جلب می کند ، انسان هوشمند کسی که از بهشت رو به بهشت آفرین برد .از زیبا به زیبا آفرین ...
مگر هستی مخلوق آن یار ما نیست ، چطور یار برای ما یار و مخلوق او اغیار ؟!
* در فرصت دیگری سعی خواهم کرد در حد بضاعت ناچیز حقیر و نه در خور شأن خوانندگان مطلب مفصلی را ارائه نمایم .