به نظر من انسان به جایی تعلق دراد که به آن می اندیشد .
به این معنا که در خود عمیق شو و ببین به کجا بیشتر می اندیشی ، اگر آنسویی فکر می کنی بدان آنسویی هستی و
خوش به حالت و اگر ...
ای برادر تو همین اندیشه ای
مابقی خود استخوان وریشه ای
گر بود اندیشه ات گل، گلشنی
ور بود خاری، تو همه گلخنی