تا بحال چقدر با خدای خود خلوت کرده ایم؟
اصلاً خلوت کردن با خدا یعنی چه؟
همین نمازهای پنجگانه اِمان بس است؟
چقدر باید با خدا راز و نیاز کنیم؟
مگر همین نمازهای واجب مان کافی نیست؟
یعنی چی که بنشینیم و با خدا خلوت کنیم؟
کارهای دیگری هم داریم که آنها هم مهمند.
کارهای دنیایی مان را هم باید انجام بدهیم دیگر.
برای عبادت کردن در آینده وقت زیادی داریم.
شاید به آینده ی دورمان نرسیم.
شاید در آینده دیگر خدایی نداشته باشیم!
چرا همین امروز باید شروع کنیم؟
چرا باید زمانی را هم با خدای خود راز و نیاز کنیم؟
چرا خدا را فراموش می کنیم؟
چرا برای خدا وقت نداریم؟
مگر ما چند خدا داریم؟
می گفت حتی اگر می شود فقط سجاده را پهن کنیم و مدتی روی آن بنشینیم ....
برگرفته از وبلاگ : نفس آباد به آدرس
http://weblog.shahrestani.ir /