به بهانه گپ و گفت هایی دوستانه با یکی از رفقا :
در ازدواج اصالت با چیست ؟
بطور مشخص انسان درازدواج باید دنبال فرد با ایمان زیبا بگردد، یا زیبای با ایمان را بیابد ؟
( ایمان به عنوان نماینده فضایل درونی و نه همه فضایل و زیبایی ظاهری به عنوان نماینده امتیازات دنیوی )
به نظر نگارنده اینکه انسان اصالت را به چیزی می دهد، بسیار حائز اهمیت می باشد ، زیرا آنچه که ماندنی و ماندگار است و نیروی محرکه زندگی آتی دو نفر در زیر یک سقف است ، ایمان و اخلاق وفضایل درونی است و بدون این فضایل زیبایی های ظاهری رنگ باخته و ارزش خود را از دست میدهند .
اگر انسان اصالت را به فضایل ذکر شده بدهد ، آنگاه در صورت حذف هر کدام از امتیازات ظاهری دنیوی ( که این اتفاق برای همه با گذر عمر قطعا می افتد ) هنوز زندگی زیبا و کانون مهر ومحبت و رشد و بالندگی برای همه ی اعضای خانواده می باشد .
وقتی انسان گوهری ارزشمند در اختیار داشته باشد ، حال پس از عمری جعبه ی آن رنگ و لعاب اولیه را از دست بدهد ، باز گوهر ارزشمند ما، جای خود باقیست .
حال اگر جعبه پوسیده ی امروز ما خالی از گوهر بود چه ؟!